อย่าเสียดายหัวข้อ Blog ที่เราไม่ผูกพันแล้ว

สวัสดีครับ วันนี้นิลมาเล่าในเรื่องที่เป็นปัญหาของนิลในช่วงที่ผ่านมานะครับ คือทุกคนอาจจะเห็นนิลมีหัวข้อ Blog มาเล่าในทุกอาทิตย์เลย แต่จริง ๆ แล้วนิลมีหัวข้อที่มันเยอะกว่านี้อีก ช่วงแรก ๆ นิลก็เก็บไว้ทั้งหมดครับ อยากจะเขียน Blog สำหรับทุก ๆ หัวข้อเลย แต่ช่วงหลัง ๆ นิลเลือกที่จะช่างแม่งหัวข้อที่นิลกลับไปเขียนแล้วไม่ Sparkjoy และก็ลบทิ้งได้แล้ว Blog นี้อาจจะเป็นประโยชน์กับสายดองคอนเทนต์นะครับ ทำไมนิลถึงเลือกโยนหัวข้อที่นิลดองไว้ทิ้งไป มาดูกันครับ

นิลหาหัวข้อการเขียนมาจากไหน

หลาย ๆ คนเห็นนิลเขียน Blog ทุกอาทิตย์ก็อาจจะเกิดคำถามว่านิลหาหัวข้อ Blog มาจากไหน ทำไมมันไม่หมดซักที ซึ่งนิลตอบตรงนี้เลยว่านิลได้มาจากประสบการณ์ในการทำงานและการคุยกับคนครับ เวลาที่นิลทำงานไปถึงจุด ๆ นึง มันจะเกิดวุฒิปัญญาซักอย่างนึงว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าแชร์จังเลย แล้วนิลก็จะเอามาเล่าครับ หรือว่าเวลาที่นิลคุยกับคนอื่น ๆ บางทีนิลก็จะได้ยินคำพูดบางคำที่นิลรู้สึกว่า “นี่แหละ แม่งโคตรโหด โคตรอันตราย โคตรไร้เทียมทาน” และนิลก็เอามาเขียนเป็น Blog โดยผ่านการเล่าด้วยมุมมองของนิลต่อคำพูดหรือเรื่องนั้น ๆ ครับ เช่น เรื่องการ Manage Expectation ในที่ทำงานอันนี้นิลก็ได้มาจากการคุย One on One กับพี่ Manager ของนิลครับ

การ Set Expectation ในการทำงาน

July 28, 2023

กว่าจะคุยจนได้หัวข้อมันนานแค่ไหนนะ

อันนี้ขึ้นกับการคุยเลยครับ บางทีนิลได้หัวข้อจากการคุยเล่นด้วยซ้ำ แบบหัวข้อ “ทำไมเราต้องลาพักผ่อน”เนี่ย นิลก็ได้จากการคุยเล่นในทีมแบบ เพื่อนในทีมไม่ยอมลาแล้วก็พูดว่า “ลาไปก็ไม่รู้จะทำอะไร” นิลเลยมา Reflect ในความคิดของนิลอีกทีและก็เกิดเป็นเนื้อหา Blog นั้นครับ หรือบางทีเราอาจจะ ซึ่งต้องบอกก่อนว่าไม่ใช่ว่านิลจะคาดหวังคอนเทนต์จากการคุยทุกครั้งนะครับ สิ่งนี้มันเป็นแค่เพียงพลพลอยได้จากการคุยเฉย ๆ

แบบนี้คุยเยอะ ก็ได้หัวข้อเยอะ ก็ดีแล้วหนิ?

อืมมมมม ในช่วงแรก ๆ นิลคิดงั้นครับ นิลรู้สึกว่าเรามี Stock ไว้เยอะ ๆ เวลาที่เราคิดหัวข้อไม่ออกเนี่ย นิลจะได้แบบดึงหัวข้อพวกนี้มาเล่า นิลจะได้มีเรื่องเล่าตลอดเลย เย้ ๆ แต่มันไม่ใช่อย่างงั้นครับ สุดท้ายสิ่งที่นิลพลาดไปคืออารมณ์และความรู้สึกร่วมตอนเล่าครับ

เวลาที่นิลอยากเล่าหัวข้อไหนเนี่ย นิลจะรู้สึกอยากแชร์ อยากเล่า และค่อยเอามาเขียนต่อครับ ประเด็นมันอยู่ตรงนี้แหละครับ หัวข้อที่มันอยู่มานาน ๆ แล้วเนี่ย บางทีนิลไม่มีความรู้สึกอยากแชร์มันแล้ว นิลรู้สึกว่ามันเริ่มกลายเป็นหัวข้อธรรมดาไปแล้ว หรือนิลก็มองว่ามันก็เป็นเรื่องที่นิลอาจจะเคยแชร์ ๆ ไปแล้วในหัวข้อเก่า ๆ นิลก็จะไม่ได้เขียน Blog จากหัวข้อพวกนี้ครับ

มันเริ่มกลายเป็นปัญหาตอนที่มันมีเรื่องพวกนี้อยู่แบบ 20 เรื่องและนิลต้องเลือกมันมาเขียนครับ นิลจะรู้สึกว่ามันมีตัวเลือกเยอะไปหมดเลย คล้าย ๆ หลักการเกี่ยวกับ User Experience อันนึงครับ ชื่อว่า Hick’s Law เวลาเราที่มีตัวเลือกให้ User เยอะ ๆ User จะใช้เวลามากขึ้นในการตัดสินใจ สิ่งนั้นมันก็ถูกนำมาใช้กับการเลือกหัวข้อที่นิลใช้เขียนด้วย สุดท้ายนิลก็จะเสียเวลาตรงนี้ไปเยอะ แล้วด้วยความที่อยากเล่าหลายเรื่องมันก็จะมีความเปลี่ยนหัวข้อระหว่างทางบ่อย

แล้วนิลทำยังไงเพื่อแก้ปัญหานี้ล่ะ

นิลได้ไปคุยเรื่องนี้กับพี่คนนึงที่ออฟฟิศครับ สิ่งที่พี่เขาแนะนำมาก็คือ ถ้าเราไม่อยากเล่าหรือไม่ผูกพันกับหัวข้อนั้น ๆ แล้ว เราก็แค่ลบทิ้งไปครับ ซึ่งนิลก็กลับมานั่งคิดครับว่านิลจะสามารถลบหัวข้อที่นิลไม่ Sparkjoy ได้จริง ๆ หรือเปล่า ซึ่งบอกตรง ๆ ว่าช่วงแรก ๆ นิลทำไม่ได้เลยครับ แต่ละหัวข้อนิลรู้สึกว่ากว่าจะได้แต่ละอันมานี่แบบ ชั้นต้องทำงานมากถึงจุดไหนนะถึงได้หัวข้อนี้มา หรือชั้นต้องคุยกับคนมากแค่ไหนนะถึงจะได้มุมมองเรื่องเหล่านี้มา แต่ถ้ามาถามนิลในช่วงนี้นิลก็จะตอบว่านิลพร้อมจะลบหัวข้อที่นิลไม่รู้สึกผูกพันออกไปอย่างง่ายดายเลยครับ นิลรู้สึกว่าในช่วงหลัง ๆ มันกลายเป็น Pain มากขึ้นที่นิลต้องมานั่งจิ้มเลือกแบบ 20 อันว่าจะเล่าอันไหนนะ ทุกวันนี้นิลก็เหลืออยู่ประมาณ 4 ~ 6 หัวข้อเก็บเอาไว้และก็เลือกเอาแค่นี้หรือถ้ามีหัวข้อไหนที่อยากเล่าแทรกเข้ามา นิลก็จะ Revise หัวข้อที่นิลมีอีกทีว่าไม่อยากเล่าอันไหนไหมนะ เพื่อเก็บแต่หัวข้อที่อยากเล่าออกไป

สิ่งที่อยากบอกสายดองคอนเทนต์

อันนี้แหละเนื้อคอนเทนต์ของนิลละ 555555 นิลอยากจะบอกทุกคนที่กำลังดองคอนเทนต์และเกิดอาการรักพี่เสียดายน้องแบบนิลก่อนหน้านี้ว่า ถ้าเราไม่อยากเล่าแล้ว เราก็แค่ช่างแม่งครับทุกคน อย่าเลือกที่จะเก็บของทุกอย่างไว้เลย นอกจากบางทีเราจะเสียเวลาในการเลือกว่าอยากเล่าเรื่องอะไรแล้ว บางทีเรายังต้องมานั่งเล่าในสิ่งที่เราไม่อยากเล่าอีก สุดท้ายเราก็อาจจะรู้สึกไม่ชอบหรือไม่อยากเขียนเลยก็ได้

เอาล่ะ จบไปแล้วนะครับ วันนี้อาจจะเป็น Blog ที่นิลมาแชร์กับสายดองคอนเทนต์นะครับ และก็มาแชร์ว่าในช่วงที่ผ่านมานิลมีปัญหาอะไรกับการเขียนบ้าง ไม่รู้จะเป็นประโยชน์กับคนอื่น ๆ หรือเปล่า แต่อันนี้ก็เป็นหัวข้อที่นิลอยากแชร์แหละ เลยมาแชร์กัน 555555 ยังไงก็ขอบคุณทุก ๆ คนที่อ่านมาถึงจุดนี้นะครับ

– นิล –